Versterking van ons secretariaat!

Graag wil ik mij voorstellen als nieuw ‘koppie’ bij De Lus. “Die Nieuwe” hoor ik ook wel voorbij komen.  😂

Sinds 30 juni mag ik hier met plezier werken samen met de andere 3 secretaresses. Hun geduld en kennis zijn mijn basis. Iedereen is lief en lekker vrolijk en zorgt een beetje voor elkaar. Dat sfeertje tekent de praktijk.

Ik moet nog genoeg leren maar het gaat goed. Nog geen patiënten naar verkeerde therapeuten of locaties gestuurd maar ongetwijfeld zal ik wel eens de mist in gaan. Ik dek me bij deze alvast in maar schroom niet om te bellen als er iets niet goed is gegaan.

Mijn roots liggen in de binnenscheepvaart en in de zorg.  U krijgt niet mijn hele leven opgelepeld maar na het varen heb ik bij ‘112’ en in het Erasmus MC mogen werken. Ik ging overal met plezier naar het werk en het liefste op de fiets. In het hele grote Erasmus MC gebeurt enorm veel en ik ben heel vaak onder de indruk geweest van wat daar allemaal gedaan wordt en mogelijk is. Mijn secretaresse plek was op de Thorax afdeling. Zo’n beetje alles wat met hart en longen te maken heeft.

Nu dus hier als secretaresse bij de Lus en ik leer er weer heel veel bij. Het is echt spectaculair wat je met fysiotherapie allemaal kunt doen. Dat was en is nog best nieuw voor mij. Het team is ook leuk want we zijn met veel en dan ook nog in alle leeftijden en levensfases. Als je 22 bent heb je hele andere verhalen dan als je 62 bent en met alles wat er tussenin zit. Ik hou ervan, het is boeiend en houd je wel scherp hoor. 

Qua secretariaat is het heel prettig,  afwisselend en als je tussen en met de mensen werkt is er altijd reuring en daar hou ik van. Ik probeer me zo goed mogelijk te verplaatsen in de patiënten en denk dan vaak, “hoe zou ik zelf geholpen willen worden”. Natuurlijk wordt er wel eens gemopperd maar dat is vaak heel begrijpelijk. Van nature ben ik een positief mens maar dat kunt u beter over een half jaartje nog eens vragen als ik echt helemaal ingewerkt ben en ze me echt goed kennen. Thuis vinden ze me wel eens teveel praten.

Verder ben ik hier komen werken omdat ik toch wat dichter bij huis wilde werken en meer tijd thuis wilde. Inmiddels zijn we opa en oma en willen we de hele bende graag regelmatig zien. Eigenlijk vind ik echt veel teveel dingen leuk maar fietsen, wandelen,  lezen, schrijven en alles wat met koken en vooral (op) eten te maken heeft staat toch wel bovenaan.

Ons gezin bestaat uit 5 kinderen, 5 schoonkinderen en 8 kleinkinderen en we hopen in oktober ons 9e kleinkindje te verwelkomen. We wonen in Zwijndrecht en bijna alle kinderen wonen om ons heen. Mijn man werkt nog in de scheepvaart. Het water blijft altijd trekken. We zijn niet van die vakantiegangers maar skiën en varen is wel iets wat we heerlijk vinden.

 Ik hoop u graag op de praktijk te zien en in goede gezondheid weer naar buiten te zien gaan.

 Jeanneke